Leczenie MMN według wytycznych EAN/PNS
1. Leczenie pierwszego rzutu
a) Immunoglobuliny dożylne (IVIG) – leczenie pierwszego wyboru
- Wpływają na poprawę stanu zdrowia.
- Długoterminowe leczenie: większość pacjentów wymaga regularnych dawek podtrzymujących przez lata.
- Leczenie podtrzymujące: dawki i przerwy między nimi mogą
być dostosowane do indywidualnego przebiegu choroby.
- Jeżeli leczenie jest skuteczne terapia długoterminowa powinna zależeć od decyzji lekarza opartej na
odpowiedzi terapeutycznej pacjenta i odpowiedzi podtrzymującej.
b) Leki drugiego wyboru (w opornych przypadkach – off-label):
- Rytuksymab – może być rozważany u pacjentów z opornością na IVIG
2. Leczenie podtrzymujące i długoterminowe
- Celem jest utrzymanie stabilnej siły mięśni i zapobieganie progresji.
- Dawkę IVIG/SCIG dostosowuje się do minimalnej skutecznej, zapewniającej utrzymanie funkcji motorycznych.
- U części chorych można próbować wydłużania odstępów między dawkami przy stabilnym przebiegu.
- Regularna kontrola kliniczna i elektrofizjologiczna
3. Leczenie wspomagające
- Fizjoterapia i rehabilitacja:
- ćwiczenia wzmacniające, rozciągające i trening funkcjonalny;
- zapobieganie zanikom i przykurczom mięśni;
- dostosowanie aktywności do aktualnej siły – unikanie przeciążenia.
- Ortezy, zaopatrzenie ortopedyczne: pomocne w przypadku niedowładów kończyn.
- Wsparcie psychologiczne i edukacja: choroba jest przewlekła, ale często dobrze reaguje na leczenie i pozwala utrzymać aktywność zawodową.
