CIDP – przewlekła zapalna polineuropatia demielinizacyjna

(Przewodnik dla osoby, która mogła właśnie na nią zachorować)

1. Co to jest?

CIDP (Chronic Inflammatory Demyelinating Polyneuropathy) to choroba autoimmunologiczna o charakterze neurologicznym, w której układ odpornościowy błędnie atakuje osłonki mielinowe włókien nerwowych w układzie obwodowym.
Mielina odpowiada za prawidłowe przewodzenie impulsów między mózgiem, rdzeniem kręgowym a mięśniami.
Jej uszkodzenie powoduje zaburzenia przekazywania sygnałów nerwowych, prowadząc do osłabienia mięśni, zaburzeń czucia i problemów z równowagą.

2. Początek choroby i pierwsze objawy

CIDP rozwija się stopniowo, ale może tez rozpocząć się nagle. U części osób pierwsze objawy pojawiają się w ciągu kilku dni, u innych narastają przez tygodnie lub miesiące.

Najczęstsze wczesne symptomy to:

  • Osłabienie mięśni – szczególnie w kończynach dolnych; trudność z podnoszeniem stóp, wstawaniem czy wchodzeniem po schodach.
  • Mrowienia, drętwienia, uczucie prądu w dłoniach i stopach.
  • Szybka męczliwość mięśni i poczucie ciężkości kończyn.
  • Osłabienie lub zanik odruchów ścięgnistych, często pojawiające się już na początku choroby.
  • Zaburzenia równowagi i niepewny chód na coraz szerszej podstawie.

Bez właściwego leczenia objawy mogą się nasilać, a choroba prowadzi stopniowo do porażenia mięśni i utraty samodzielności ruchowej.

3. Dalszy przebieg choroby

W miarę postępu CIDP dochodzi do coraz większego uszkodzenia osłonek mielinowych i niekiedy samych włókien nerwowych.
Objawy mogą obejmować:

  • znaczne osłabienie siły mięśniowej kończyn dolnych i górnych,
  • utratę czucia dotyku, temperatury i położenia kończyn,
  • problemy z utrzymaniem równowagi i koordynacji,
  • chód bardzo utrudniony, potykanie się o własne stopy,
  • bóle neuropatyczne o coraz wiekszym nasileniu,
  • w cięższych przypadkach – porażenia i zaniki mięśniowe.

 

U osób nieleczonych choroba może prowadzić do trwałej niepełnosprawności.

4. Rozpoznanie

Rozpoznanie opiera się na dokładnym badaniu neurologicznym oraz testach potwierdzających demielinizację:

  • Badanie przewodnictwa nerwowego (EMG/NCS) – wykazuje spowolnienie lub blok przewodzenia impulsów.
  • Punkcja lędźwiowa – zwykle ujawnia zwiększone stężenie białka w płynie mózgowo-rdzeniowym.
  • Badania obrazowe i laboratoryjne – służą do wykluczenia innych przyczyn neuropatii.

Diagnozę potwierdza się, gdy objawy utrzymują się co najmniej 8 tygodni, a wyniki wskazują na przewlekły proces zapalno-demielinizacyjny.

5. Leczenie

CIDP jest chorobą potencjalnie odwracalną, ale wymaga szybkiego rozpoznania i odpowiedniego leczenia immunomodulującego. Im wcześniej rozpocznie się terapię, tym większe szanse na zatrzymanie procesu uszkodzenia nerwów i odzyskanie sprawności.

Leczenie ma na celu zatrzymanie procesu zapalnego i umożliwienie regeneracji nerwów.
Reakcja na terapię bywa różna – część pacjentów uzyskuje pełną remisję, u innych konieczne jest leczenie podtrzymujące lub okresowe powtórzenia terapii.

6. Rehabilitacja i postępowanie wspomagające

Rehabilitacja stanowi kluczowy element terapii. Regularne ćwiczenia poprawiają siłę mięśni, elastyczność i równowagę, pomagając w odzyskaniu samodzielności.
Ważne jest także wsparcie psychologiczne oraz edukacja pacjenta i jego bliskich w zakresie rozpoznawania nawrotów i dbania o bezpieczeństwo ruchowe.

7. Rokowanie

Rokowanie w CIDP jest zróżnicowane i zależy od:

  • szybkości rozpoznania i wdrożenia leczenia,
  • typu przebiegu choroby (rzutowo-remisyjny, przewlekle postępujący),
  • odpowiedzi na terapię immunomodulującą.

U części pacjentów dochodzi do pełnego lub prawie pełnego powrotu sprawności. U innych choroba ma przewlekły, nawrotowy charakter i wymaga długotrwałego leczenia podtrzymującego. W przypadkach nieleczonych lub źle reagujących na terapię może dojść do trwałych porażeń i niepełnosprawności.

Wczesna diagnoza i właściwe leczenie są kluczowe dla zahamowania procesu chorobowego i poprawy jakości życia.

8. Co może zaostrzać objawy?

Objawy CIDP (przewlekłej zapalnej polineuropatii demielinizacyjnej) mogą się nasilać pod wpływem różnych czynników obciążających organizm lub układ nerwowy.
Do najczęstszych należą:

  • Nadmierny wysiłek fizyczny – przeciążenie mięśni może prowadzić do ich osłabienia i pogorszenia sprawności.
  • Silny lub długotrwały stres – wpływa na układ odpornościowy i może nasilać proces zapalny w nerwach.
  • Infekcje (np. wirusowe lub bakteryjne) – mogą aktywować układ odpornościowy i wywołać zaostrzenie choroby.
  • Wysoka temperatura i upał – często powodują przejściowe pogorszenie siły mięśni i zwiększone zmęczenie.
  • Niektóre leki, zwłaszcza:
    • statyny – mogą dodatkowo osłabiać mięśnie,
    • leki zwiotczające mięśnie (np. stosowane przy bólach kręgosłupa) – mogą pogłębiać uczucie osłabienia.

Dlatego ważne jest unikanie czynników ryzyka, dbanie o odpoczynek i nawodnienie w czasie upałów oraz konsultowanie każdego nowego leku z lekarzem prowadzącym.

Należymy do:

Kontakt

Aleja Jana Pawła II 27, 00-867 Warszawa

Numer konta:
95 2530 0008 2060 1087 2839 0001

NIP: 5273173392
REGON: 54224668400000
KRS: 0001184061

© 2025 created by vzytowka.pl