(Przewodnik dla osoby, która mogła właśnie na nią zachorować)
MMN (Multifocal Motor Neuropathy) to rzadka choroba nerwów obwodowych, w której układ odpornościowy atakuje włókna ruchowe nerwów.
W przeciwieństwie do wielu neuropatii (np. CIDP), MMN dotyczy wyłącznie funkcji ruchowych – czucie (dotyk, temperatura, ból) pozostaje prawidłowe.
Głównym mechanizmem jest blok przewodzenia w nerwach (ang. conduction block) – impulsy nerwowe nie docierają do mięśni, więc te zaczynają słabnąć.
Choroba rozwija się powoli, zwykle asymetrycznie – osłabienie pojawia się po jednej stronie ciała lub w jednej kończynie.
Typowe wczesne sygnały:
Osłabienie dłoni (problemy z chwytaniem, odkręcaniem słoików, zapinaniem guzików).
Osłabienie przedramienia lub ramienia.
Rzadziej – osłabienie stopy lub łydki.
Brak zaburzeń czucia – ręka/noga „czują” normalnie, ale są słabsze.
Osłabienie postępuje powoli, często w kolejnych nerwach, ale nadal asymetrycznie.
Mogą pojawić się zaniki mięśni (atrofia) w obszarach objętych chorobą.
Brak bólu lub tylko niewielki dyskomfort.
Utrzymujące się prawidłowe czucie – co odróżnia MMN od CIDP.
Ponieważ choroba dotyczy jednej kończyny, pacjenci często myślą o:
urazie,
„przemęczeniu ręki”,
ucisku nerwu w kręgosłupie lub barku.
Pierwsze kroki zwykle prowadzą do ortopedy lub fizjoterapeuty.
Ponieważ MMN jest chorobą rzadką, bywa mylona z:
stwardnieniem zanikowym bocznym (ALS),
radikulopatią (ucisk korzeni nerwowych w kręgosłupie),
CIDP.
Rozpoznanie MMN stawia neurolog na podstawie:
objawów wyłącznie ruchowych,
asymetrycznego przebiegu,
potwierdzonego bloku przewodzenia w EMG,
braku uszkodzenia nerwów czuciowych.
Leczenie MMN (Multifocal Motor Neuropathy, czyli wieloogniskowej neuropatii ruchowej) ma na celu zahamowanie procesu autoimmunologicznego, poprawę siły mięśniowej i spowolnienie postępu choroby. MMN można skutecznie leczyć, a wcześnie rozpoczęta terapia zapobiega trwałym zanikom mięśni.
Leczenie pierwszego wyboru:
Immunoglobuliny dożylne (IVIg) – często przynoszą poprawę siły mięśni.
W niektórych przypadkach – leczenie podskórnymi immunoglobulinami (SCIg) w domu.
Kortykosteroidy nie są skuteczne (a mogą pogarszać stan w MMN).
Ćwiczenia ruchowe pomagają utrzymać siłę mięśni, ale nie zastępują leczenia immunoglobulinami.
MMN to choroba rzadka, ale w przeciwieństwie do ALS jest odwracalna – jeśli zostanie wcześnie rozpoznana i leczona.
Kluczowe jest odróżnienie jej od innych chorób układu nerwowego i rozpoczęcie terapii IVIg.
Objawy MMN (wieloogniskowej neuropatii ruchowej, ang. Multifocal Motor Neuropathy) mogą się nasilać pod wpływem różnych czynników, które obciążają układ nerwowy lub wpływają na działanie układu odpornościowego. Choć choroba ma zwykle przewlekły i powoli postępujący przebieg, pewne sytuacje mogą prowadzić do jej przejściowego lub trwałego pogorszenia.
Czynniki mogące zaostrzać objawy MMN:
© 2025 created by vzytowka.pl
